Programy dla firm - InsERT
Wróć do wyszukiwarki

e-Pomoc techniczna

InsERT nexo – Obsługa Rozdzielników kosztów wynagrodzeń

Ostatnia modyfikacja: 25.10.2024

Program: Gratyfikant nexo, InsERT nexo

Kategoria: Kadry, Laboratorium, PRO+

Od wersji 52.0.0 do programu Gratyfikant nexo został wprowadzony moduł Rozdzielniki kosztów wynagrodzeń umożliwiający rozksięgowanie wynagrodzeń według miejsc powstawania kosztów i zleceń lub według innych zdefiniowanych przez użytkownika aspektów. Dzięki temu możliwe jest sprawowanie pełnej kontroli powstających kosztów wynagrodzeń oraz tego, z czym one są związane. 

Przykład: jeśli np. pracownicy zatrudnieni w firmie budowlanej pracują na różnych budowach prowadzonych przez tę firmę, można dokładnie określić, jaka część kosztów wynagrodzenia danego pracownika jest generowana na konkretnej budowie. 

Uwaga! Funkcje eksperymentalne mogą w każdej chwili ulec zmianie lub zostać wycofane. Ich używanie w wersji finalnej może wymagać posiadania aktywnego Abonamentu, wersji PRO lub spełnienia innych warunków. ​​

Aby dodać rozdzielnik kosztów wynagrodzeń, należy:​​

1.  Aktywować funkcję Rozdzielniki kosztów wynagrodzeń w Laboratorium InsERT nexo.

​​​​​​​

2. Wyszukać Parametry rozdzielników kosztów wynagrodzeń kliknąć Popraw ​i odpowiednio wypełnić dostępne pola. 


​Sekcja Obiekty kosztowe:

  • Obiekt 1 – pole, którego wypełnienie jest obowiązkowe, aby użytkownik mógł zdefiniować rozdzielniki kosztów wynagrodzeń. Można w nim wskazać jeden ze słowników użytkownika​ lub zdefiniowaną w słowniku własnym​ wartość, np. dział firmy, dowolny projekt, zlecenie. 

  • Obiekt 2 – w słowniku tym można wskazać kolejny obiekt lub można w nim również wskazać wartość (brak).  ​

Sekcja Rozdzielniki kosztów:

  • NAZWA – należy podać nazwę tworzonego rozdzielnika, np. liczba przepracowanych godzin lub procent czasu pracy.  

  • TYP – można określić, czy rozdzielniki będą określane numerycznie (wtedy dodatkowo można wypełnić kolejną kolumnę Precyzja), czy za pomocą jednostek czasu (godz.: min).  

  • PRECYZJA – można określić, do ilu miejsc po przecinku mają być prezentowane dane (od 0 do 4).  

  • KONTROLUJ – można zdecydować, aby system kontrolował wpisywane wartości: do podanej liczby (ten wybór spowoduje, że aktywna stanie się kolumna Wartość) lub do liczby dni pracy. Można także zrezygnować z takiej kontroli (brak).  

  • WARTOŚĆ – dla kontroli do podanej liczby domyślnie podawana jest tu wartość 100.  

  • TYP DNI/GODZIN – kolumna aktywna, jeśli wybrano liczbę dni pracy (w kolumnie Kontroluj). Można wybrać: do przepracowania, przepracowanych, norma.  

  • A – Kolumna, w której można określić, czy zdefiniowany rozdzielnik jest aktywny, czyli widoczny w tworzonych kartach kosztów wynagrodzeń.

Sekcja Pola stałe wynagrodzeń – rozksięgowywanie według rozdzielnika:

  • POLA STAŁE WYNAGRODZEŃ – można wskazać, według jakiego współczynnika kosztów można rozksięgować poszczególne pola stałe wypłaty (np. obciążenie pracodawcy). Program umożliwia rozksięgowanie dowolnych pól stałych z wypłaty. Nie jest konieczne rozksięgowanie każdego pola stałego.  

  • ROZDZIELNIK KOSZTÓW – w tej kolumnie należy wskazać jedną ze zdefiniowanych w sekcji Rozdzielniki kosztów pozycji. 

Wprowadzone zmiany Zapisać

Dodatkowo w oknie składnika płacowego, na zakładce Inne możn​a dany składnik na stałe przypisać do wybranego obiektu kosztowego lub ustalić, w jaki sposób jego wartość ma być rozksięgowana.  ​


3. ​​​Przejść do modułu Rozdzielniki kosztów wynagrodzeń, kliknąć DodajKarta kosztów wynagrodzeń. 


​Karta kosztów wynagrodzeń to podstawowy element modułu Rozdzielniki kosztów wynagrodzeń. Należy pamiętać, że przygotowuje się ją raz w miesiącu dla wybranego pracownika

Na wstępie należy określić miesiąc oraz wskazać pracownika. Następnie ​w sekcji Pozycje można określić, jaką pracę wykonywał dany pracownik (kolumna Opis), w jakim miejscu, jakie to było zlecenie lub inny aspekt. W kolumnach współczynnikowych w dowolnie wybranych, naturalnych jednostkach (odpowiadających typowi wykonywanej pracy, np. dni, godziny, kilometry, sztuki, kilogramy) można określić, jaki był udział jego pracy w danym Obiekcie kosztowym – np. Miejsce powstania kosztów. Tabela, w której użytkownik wprowad​za te dane, jest dynamiczna. Znajdą się w niej kolumny, które wynikają ze zdefiniowanych w konfiguracji obiektów oraz rozdzielników i które zostały oznaczone jako aktywne. 

Zmiany zapisać. ​​


Wprowadzone do karty dane pojawią się w opisie księgowym dokumentu, odpowiednie zmiany znajdą się także w schematach dekretacji.  

​​

Powiązane artykuły e-Pomocy technicznej:

Czy artykuł był pomocny?TAKNIE

Dlaczego artykuł oceniasz jako nieprzydatny?

Dziękujemy za opinię
drukujWróć do wyszukiwarki